Józef Piłsudski (ur. 5 grudnia 1867 w Zułowie pod Wilnem, zm. 12 maja 1935 w Warszawie) - polski działacz niepodległościowy, dowódca wojskowy, polityk, Naczelnik Państwa Polskiego w latach 1918-1922 i Wódz Naczelny Armii Polskiej od 11 listopada 1918, Pierwszy Marszałek Polski od 1920; dwukrotny premier Polski (1926-1928 i 1930), twórca tzw. rządów sanacyjnych w II Rzeczypospolitej wprowadzonych w 1926, w wyniku przeprowadzonego zamachu stanu.
Nosił pseudonimy: Wiktor, Mieczysław, Ziuk, Pan Marian; później powszechnie zwany Dziadkiem lub Marszałkiem, a przez swych dawnych żołnierzy Komendantem.
Aresztowanie i zesłanie
22 marca 1887 Józef Piłsudski został aresztowany pod zarzutem udziału w spisku na życie cara, którego autorami byli członkowie Frakcji Terrorystycznej Narodnej Woli. Piłsudski nieświadomie pomógł zamachowcom, będąc m.in. przewodnikiem po Wilnie jednego z nich, próbującego zdobyć truciznę niezbędną do zabicia cara. Inaczej było z jego bratem Bronisławem, który w całą sprawę zaangażował się o wiele bardziej. Chociaż Józefa ostatecznie potraktowano jako świadka w procesie spiskowców, to jednak został skazany 1 maja 1887 na pięcioletnie zesłanie w głąb Rosji.
Na początku października 1887, wraz z innymi skazanymi, Piłsudski dotarł do Irkucka, gdzie miał czekać na przewiezienie do finalnego miejsca osiedlenia – Kireńska. 1 listopada w irkuckim więzieniu wybuchł bunt, Piłsudski nie brał w nim bezpośrednio udziału, ale został brutalnie pobity przez żołnierzy. Stracił wówczas dwa przednie zęby. Za rzekomy udział w buncie został skazany na dodatkowe pół roku więzienia.
I wojna światowa
8 lipca 1914 wybuchła wojna austriacko-serbska, dająca początek I wojnie światowej.
Była to wymarzona wielka wojna pomiędzy zaborcami Polski. Piłsudski już następnego dnia wydał pierwsze rozkazy mobilizacyjne. Na terenach Galicji zostały utworzone legiony polskie pod dowództwem Piłsudskiego, które mimo klęsk armii austriackiej i nakazów o powrocie do Galicji kontynuowały na Rosjanach zdecydowane działania zaczepne. Po rozwinięciu ofensywy przez wojska rosyjska Piłsudski został zmuszony do odwrotu.
29 lipca 1916 roku Piłsudski złożył rezygnacje z funkcji dowódzy Legionów wyrażając swój sprzeciw nieuznawania ich za wojsko polskie walczące o niepodległość. Dymisja Piłsudskiego spowodowała masowe rezygnacje ze służby wojskowej składane przez Polaków.
5 listopada Cesarstwo Niemiecka i Austro-Węgry wydały proklamację po raz pierwszy deklarując utworzenie niezależnego państwa polskiego na ziemiach Imperium Rosyjskiego okupowanych przez wojska państw centralnych. Motywem proklamacji była chęć uzyskania milionowej armii polskiej - sojusznika w wojnie Niemiec i Austro-Węgier z Rosją.
Osadzenie w Magdeburgu
Piłsudski został aresztowany 22 lipca 1917. Przewieziono go do więzienia w Gdańsku, skąd przez więzienie w Spandau i twierdzę Wesel trafił do Magdeburga. Od chwili uwięzienia jego i tak już duża popularność – jako ofiary prześladowań i symbolu walki z okupantem – jeszcze wzrosła. Coraz większe niepowodzenia na froncie zmusiły Niemców do rozważenia kwestii uwolnienia Komendanta. Wysłano do niego hrabiego Harry'ego Kesslera, który pragnął wydobyć od Piłsudskiego oświadczenie, iż nie uczyni niczego wbrew Niemcom. Ten jednak kategorycznie odrzucił ofertę podpisania "lojalki". Kiedy jednak w Niemczech wybuchła rewolucja listopadowa, w twierdzy zjawili się dwaj oficerowie niemieccy po cywilnemu, przewieźli Komendanta i Sosnkowskiego do Berlina, skąd specjalnym pociągiem skierowano ich do Warszawy.
Najbardziej prawdopodobną przyczyną nagłego zwolnienia Piłsudskiego była obawa niemieckiego Sztabu Generalnego przed połączeniem się rewolucji niemieckiej z bolszewicką, czemu zapobiec mogło powstanie bariery w postaci państwa polskiego. Nastroje w Niemczech zmieniły się wkrótce po stłumieniu rozruchów w Berlinie, Magdeburgu, Hamburgu i innych miastach, ale państwo polskie było już faktem.
Po powrocie do Polski Piłsudski został mianowany naczelnikiem państwa.
Wojna polsko-bolszewicka
W stosunku do Rosji, Piłsudski był zdania, że o ile przeciw "Niemcom zawsze mogliśmy znaleźć sojuszników, w swym własnym interesie działających – i w ewentualnym starciu z nimi nie bylibyśmy odosobnieni", to odwrotnie wygląda sprawa w stosunku do Rosji. Z tego też powodu dążył do wyeliminowania zagrożenia dla Polski od wschodu.
Po sukcesach wyprawy wileńskiej i galicyjskiej i zdobyciu Wilna oraz Tarnopola przyszła klęska armii polskiej i ukraińskiej pod dowództwem Piłsudskiego i Petlury w wyprawie kijowskiej.
1920 roku doszło do bitwy warszawskiej, gdzie armia pod dowództwem Piłsudskiego i Władysława Sikorskiego nad Wkrą zadała armii bolszewickiej decydujący cios.
18 marca 1921 podpisano traktat ryski z Rosją bolszewicką, który oznaczał zakończenie działań wojennych na wschodzie. Rozpoczął się okres stabilizacji i rozwoju. 17 marca przyjęto konstytucję, ale w pracach nad nią Piłsudski nie brał udziału. W obawie przed dyktatorskimi zapędami Piłsudskiego, została ona napisana przeciwko osobie Marszałka.
25 września 1921 roku został dokonany nieudany zamach na Józefa Piłsudskiego. Głównym organizatorem zamachu były organizacje związane z emigracyjną Ukraińską Wojskową Organizacją płk. Jewhena Konowalca - Komitet Ukraińskiej Młodzieży oraz Wola.
Zamach stanu
W dniach 12 maja - 15 maja 1926 roku doszło do zbrojnego zamachu stanu pod dowództwem Józefa Piłsudskiego. Jego przyczyny to: poważny kryzys gospodarczy, pogarda Piłsudskiego do Sejmokracji, pragnienie wzmocnienia władzy wykonawczej i wprowadzenia autorytaryzmu, niechęć do rządu Witosa.
Przewrót majowy zakończył się zwycięstwem sanacji Piłsudskiego.
31 maja Piłsudski został wybrany na prezydenta Rzeczypospolitej przez Zgromadzenie Narodowe, jednak godności tej nie przyjął, argumentując to zbyt małymi prerogatywami prezydenta w konstytucji marcowej.
Polityka
Piłsudski mimo powiązania z lewicową Polską Partią Socjalistyczną, do której należał w latach 1892-1914 zajmując w parii najwyższe stanowiska i popraciu przez lewicę zamachu stanu, sam Piłsudski nie chciał być już kojarzony z: "członkiem ani polskiej prawicy, ani polskiej lewicy. Nie chciałem nigdy należeć do żadnego stronnictwa, ani też aprobować panowania stronnictw nad Polską"
Piłsudski a sprawa żydowska
Piłsudski uważał Żydów za nieodłączny element kultury polskiej i wystąpił o nadanie mniejszościom narodowym pełnych praw obywatelskich na zasadzie państwa tolerancyjnego, co spowodowało, że Polska w latach międzywojennych była uważana za najlepsze miejsce do rozwoju kultury żydowskiej, w tym czasie w Polsce osiedliło się ponad 3 miliony Żydów.
Piłsudski był oskarżany przez prawicę o filosemityzm i określany żydowską marionetką, a nadanie praw Żydom uznawali jako lekkomyślność
Piłsudski tworząc niegdyś Sekcję Żydowską w PPS, nie przypuszczał zapewne, iż jej członek Feliks Sachs będzie autorem rezolucji potępiającej Wydział Bojowy Piłsudskiego i wykluczającej przyszłego marszałka z partii. Stało się to w 1906 r. podczas IX Kongresu PPS, kiedy doszło do definitywnego rozłamu, a niemal cała Żydowska Organizacja znalazła się w PPS-Lewicy, partii, odrzucającej – podobnie jak Bund i SDKPiL – postulat niepodległości Polski. Piłsudskiego nie pchnęło to wprawdzie na drogę antysemityzmu, wszelako szeregi partyjne usposobiło wobec Żydów nieprzychylnie.
Piłsudski a wywiady Japonii, Austrii i Niemiec
Sprawa obcych wywiadów i agenturalnej przeszłości Piłsudskiego zaczęłą się od podróży jego i Romana Dmowskiego do Japonii w 1904 roku. Piłsudski i socjaliści chcieli utworzyć na terenie Japonii legiony polskie i pomóc Japończykom w wojnie japońsko-bolszewickiej (1904-1905). Podobno Piłsudski w trakcie rozmów z Japończykami nawiązał bliską współpracę przeciwko Rosjanom. Japończycy mieli zobowiązać się wspomóc Polaków finansowo. Wojna japońsko-rosyjska zakończyła się wielkim zwycięstwem Japończyków.
Piłsudski był też niejednokrotnie oskarżany o bliską współpracę z Austriakami i Niemcami. Austriacy mieli znacząco pomóc finansowo w rozwoju polskiej armii w walce na wschodzie przeciwko Rosjanom. Piłsudski miał być zobowiązany wobec Austriaków i Niemców w późniejszych latach, gdy interesowały go tylko interesy Polski na wschodzie, a zaniedbywał znacząco sprawy Polski zachodniej nie uważając zachodnich sąsiadów za wrogów.
Piłsudski i Hitler
Istnieje teoria że Piłsudski w czasie pobytu w Austrii nawiązał kontakt z Adolfem Hitlerem. W książce "Tajemnica Piłsudskiego" można przeczytać, że 1930 roku wysłał on wiadomość do Hitlera przez swojego poznańskiego wysłannika o następującej treści:
"Niech pan powie Hitlerowi, aby się śpieszył. Ja juz jestem stary".
Sam Hitler podczas śmierci Piłsudskiego był widziany w kościele na mszy w intencji Józefa Piłsudskiego, a flagi niemieckie zostały opuszczone wtedy do połowy masztu.
Podczas II wojny światowej Hitler nakazał pilnować grobu i serca Piłsudskiego, a żołnierze mieli pełnić tam specjalną wartę.
Wikipedia
Co sądzicie o postaci Jóżefa Piłsudskiego?
Czy jest on dla was największym bohaterem w historii Polski?
Choć jak to przeczytałem to nie mogłem w to uwierzyć.
Napiszę obiektywnie:
Pewnie Piłsudski miał inne patrzenie na świat, niż większość naszych rodaków. Na pewno chciał dobrze i uważał, że Rosja jest największym wrogiem Polski, a gdy zniszczy się Rosję to z innymi wrogami będzie łatwiej. Więc to jest moja hipoteza.
Luka napisał/a:
Czy jest on dla was największym bohaterem w historii Polski?
Myślę, że on nie był bohaterem, ale też nie był zły. Miał dobre chęci,ale na chęciach się skończyło.
Czego krzyczysz... co noga? A tamtemu głowę urwało i nie krzyczy, a ty o takie głupstwo.
- żarty kierowane do ciężko rannych żołnierzy
Balansujcie dopóki się da, a gdy się już nie da, podpalcie świat!
Bo ni z tego ni z owego mamy Polskę na pierwszego.
Ja tego, proszę pana, nie nazywam Konstytucją, ja to nazywam konstytutą. I wymyśliłem to słowo, bo ono najbliższe jest do prostituty. Pierdel, serdel, burdel.
- o sytuacji bezwładu politycznego w Polsce
Kto nie był buntownikiem za młodu ten na starość będzie świnią.
Myślałem już nieraz, że umierając przeklnę Polskę. Dziś wiem, że tego nie zrobię. Lecz gdy po śmierci stanę przed Bogiem, będę go prosił, aby nie przysyłał Polsce wielkich ludzi.
Naród dobry, tylko ludzie chuje.
- Józef Piłsudski o Polsce
Naród wspaniały, tylko ludzie kurwy.
- Józef Piłsudski o Polsce
Myślałem, że wraz z odrodzeniem Polski materialnym i duchowym, Polska odradzać się zacznie, że wyzbywać się zacznie tchórzostwa i wyzwalać się zacznie od pracy agentur, że przestanie pracę dla obcych uważać za najrozumniejszą pracę dla Polski.
Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości.
Naród, który traci pamięć przestaje być Narodem – staje się jedynie zbiorem ludzi, czasowo zajmujących dane terytorium.
Niech inni się bawią w hodowanie kwiatów czy socjalizmu, czy czego innego w wychodkowej (nawet nie klozetowej) atmosferze – ja nie mogę! Chcę zwyciężyć, a bez walki, i to walki na ostre, jestem nie zapaśnikiem nawet, ale wprost bydlęciem, okładanym kijem czy nahajką.
Pan jesteś jak kur** co każdemu dupy daje.
- słowa przypisywane Piłsudskiemu, które ponoć miał wypowiedzieć do generała Stanisława Szeptyckiego, czego efektem było wyzwanie na pojedynek
Panie Marszałku, a jaki program tej partii?
Najprostszy z możliwych. Bić kurwy i złodziei, mości hrabio
- rozmowa hrabiego Skrzyńskiego z Piłsudskim na temat możliwości założenia przez Piłsudskiego partii politycznej
Podczas kryzysów – powtarzam – strzeżcie się agentur. Idźcie swoją drogą, służąc jedynie Polsce, miłując tylko Polskę i nienawidząc tych, co służą obcym.
Polska to obwarzanek: Kresy urodzajne, centrum – nic.
Półtora wieku walk, krwawych nieraz i ofiarnych, znalazło swój triumf w dniu dzisiejszym. Dzisiaj mamy wielkie święto narodu, święto radości po długiej, ciężkiej nocy cierpień. Obdarzeni dziś zaufaniem narodu, dać macie podstawy dla jego niepodległego życia w postaci prawa konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polski.
Publiczne szmaty.
- O posłach II kadencji
Racja jest jak dupa, każdy ma swoją.
Religia jest dla ludzi bez rozumu.
Ręka Boża prowadzi mnie i osłania...
Rzeczpospolita to wielki burdel, konstytucja to prostytutka, a posłowie to kurwy!
- o sytuacji politycznej w kraju
Tylko dzięki zaiste niepojętej, a tak wielkiej i niezbadanej litości boskiej, ludzie w tym kraju nie na czworakach chodzą, a na dwóch nogach, udając człowieka.
Umiłowanym stanem Polaków jest niezdecydowanie.
Wam kury szczać prowadzić, a nie politykę robić.
- o socjalistycznym rządzie powołanym kilka dni wcześniej.
W każdym ugrupowaniu ludzkim, w którym kiedykolwiek byłem, byłem uważany za coś w rodzaju heretyka.
Zachód jest parszywieńki.
Z szanowania wzajemnego wypływa moc wielka w chwilach trudnych.
I jest też jedno zachowane nagranie: http://www.youtube.com/watch?v=AqBNw_UUNxM
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
