Potwierdza to moje własne obserwacje co do tego, że ludzie sa skłonni bardziej dosładzać sobie życie niż dodawać goryczki, chociaż gdy zaczynają chorować, to sięgają po gorzkie pigułki po tym jak naobżerali się słodziutkim tortem. Znów powraca koniecznośc umiaru we wszystkim.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Co powiemy o mądrości tej osoby, gdy dopiero przy okazji kolejnego konfliktu dowiaduje się ona dla siebie z wielkim zaskoczeniem, że opinia najbliższych osób jest całkiem przeciwna? Powyższy przykład wskazuje na związek między wglądem w siebie trafną samoocenę a mądrością. Docieramy tu do zwykle ingnorowanych uwarunkowań mądrości, uwarunkowań tajemniczych i mglistych. Przypomnijmy sobie osoby pyszałkowate i chore samouwielbienia, które postrzegają otoczenie jako widownię, na której są herosami, lecz nie wiedzą i wzbraniają się poznać, że innych irytuje ich nieświadome siebie błazeństwo.
To, co powiedziane zostało wyżej, można podsumować stwierdzeniem, że samowiedza pozostaje na służbie dwóch wartości: prawdy i samoakceptacji. Najbardziej łakniemy wiedzy krzepiącej, a dopiero w dalszej kolejności - prawdziwej. W sytuacji konfliktu między pragnieniami potrzeba samoakceptacji łatwo uzyskuje przewagę, albowiem stoją za nią znacznie silniejsze emocje.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
No bo chyba nikt nie lubi słuchać nieprzyjemnych rzeczy na swój temat. Ostatnio używając tego co przekazujecie, zacząłem zauważać pewne rzeczy w sobie, np. to, że jestem leniwy i moja dziewczyna ma często rację wkurzając się na mnie, że nie sprzątam po sobie. Ciężko to przyznać i przez moment nie podobało mi się to, że to zauważyłem. No ale ostatecznie lepiej jak sam siebie wcześniej ocenię, żeby móc to zacząć naprawdę zmieniać. Z tego co zrozumiałem, najpierw trzeba zacząć od samooglądu, tak?
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Szukanie prawdy o sobie łatwo prowadzi do konfliktu wewnętrznego. [zamiast typowego znaku rozdzielania tektsu używamy dwóch – Adm.] Droga do pokonania lęku przed prawdą o sobie, będąca zarazem drogą do mądrości, wiedzie m.in. poprzez nowy sposób szukania niezbędnej samoakceptacji w sposób wymagający przezwyciężenia polega na konstruowaniu pozytywnego obrazu własnej osoby przez włączanie doń wszystkich cech pozytywnych i usuwanie cech negatywnych. Usuwanie przez wyparcie w sferę nieświadomości lub przerzucenia na otoczenie dzięki mechanizmowi projekcji. Sedno tej niedojrzałej formy budowania pozytywnej samooceny znakomicie ilustruje konstrukcja postaci bajek dla dzieci. Bohater pozytywny jest ich uosobieniem samych najpiękniejszych cnót i nie ma w nich żadnej skazy jego przeciwnik zaś jest takim samym monolitem, tylko wyposażonym w cechy odrażające. Specjalizacja dziecka nieraz wzoruje się mniej lub bardziej konsekwentnie na takim właśnie modelu. A i dziecko skwapliwe identyfikuje się ze świetlanymi postaciami.
Wielu ludzi uchyla się od ryzyka takiej konfrontacji [z sobą Adm.] i pozostaje przy aktualnej samowiedzy nieraz skłaniającej bliźnich do zadumy.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
witam ,
piękne forum.
Chcę dodać , że doskonałość człowieka trwa w czynach , a ginie w słowach.
Przemyślane czyny to istota życia - słowa to jedynie ozdoba .
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Szukanie prawdy o sobie łatwo prowadzi do konfliktu wewnętrznego.
Sadzę, że gdy nie szukamy, to nigdy nie przekonamy się jak to jest trudne i bolesne.
Cytat:
Droga do pokonania lęku przed prawdą o sobie, będąca zarazem drogą do mądrości, wiedzie m.in. poprzez nowy sposób szukania niezbędnej samoakceptacji w sposób wymagający przezwyciężenia polega na konstruowaniu pozytywnego obrazu własnej osoby przez włączanie doń wszystkich cech pozytywnych i usuwanie cech negatywnych.
To jest trafienie w samo sedno, bo czyż my nie chorujemy właśnie na fałszywy obraz samych siebie?
Cytat:
Sedno tej niedojrzałej formy budowania pozytywnej samooceny znakomicie ilustruje konstrukcja postaci bajek dla dzieci.
Teraz rozumiem dlaczego w dzieciństwie wolałem aż do wieku 14 lat czytać bajki, bo być może naturalnie chciałem pozostać czystym przed tym brudnym światem. Potem było co robić żeby to wyregulować i zrozumieć, że śwat musi też zawierać ZŁO, bardzo przykre, ale prawdziwe.
Cytat:
Wielu ludzi uchyla się od ryzyka takiej konfrontacji [z sobą Adm.] i pozostaje przy aktualnej samowiedzy nieraz skłaniającej bliźnich do zadumy.
Znów jakże trafna myśl - wolimy wikłać się na całego w walkę z innymi, zamiast walczyć z samym sobą, czyż nie stąd biorą się wielkie wojny i wszelkie biedy???
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Witajcie poszukujący mądrości!
Jestem nowa na forum, jednak ten temat przeczytałam bardzo wnikliwie. Szczególnie zainteresowały mnie ostatnie wpisy odnoszące się do budowania samoakceptacji. Prawdą jest, że nie akceptując siebie nie akceptujemy też innych. Krytykujemy ludzi, bo sami mamy kompleksy. Szukamy ich ujścia co potęguje nerwice. Zgadzam się z tym, że nie łatwo słuchać o sobie gorzkich słów jednak sami często nie jesteśmy w stanie zobaczyć siebie i trzeźwo ocenić sytuacji. Problem samoakceptacji jest szczególnie istotny dla młodych ludzi - wchodzących w dorosłe życie, którzy borykają się z wieloma trudnościami i często nie znajdują drogi wyjścia. Brak samoakceptacji prowadzi do tego, że czują się niedowartościowani, są nadmiernie wstydliwi lub popadają w nieuzasadnione niczym przewartościowanie co potem przejawia się w chamskim i wulgarnym zachowaniu wobec otoczenia. Powoduje to bunt przeciwko wszystkim i wszystkiemu, taka emocjonalna negacja bez prób rozumienia sytuacji. Taki temat jest bardzo ważny i chętnie przeczytam kolejne wpisy autora, gdyż mnie samej nasunął wiele refleksji
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Droga więc jest niełatwa i dezercja z niej jest normalną praktyką wspaniałych młodzieńców na równi z ich tatusiami. To w wyniku tej właśnie dezercji – także i od mądrości – młodzi krytycy „wapniaków” tak szybko stają się sami nowym pokoleniem rodziców irytujących (…)
Człowiek może funkcjonować na niższym poziomie poznawczym, napełniającym komfort emocjonalny środkami samozakłamania. Do przejawów mądrości zaliczymy wyższy poziom funkcjonowania poznawczego jednostki, na którym potrafi się ona bezpiecznie uwolnić od zakłamania wewnętrznego i błędów poznawczych, narzucanych przez mechanizmy obronne osobowości. Jednym z efektów fałszywej (choć miłej) samowiedzy, fatalnym zwłaszcza oddziaływaniach wychowawczych w rodzinie, są zahamowania w rozwoju osobistym wyrażające się w powtarzanych niezmiennie próbach zakrzykiwania problemów zamiast ich rozwiązywania oraz nadawania bliskim osobom „komunikatów poskramiających”, które wyrażają raniącą dezaprobatę i hamują konstruktywne kontakty. (…)
Wiedza drogi samopoznania może być przedmiotem wykładów i uczenia się. Ale przejście werbalnej znajomości tej wiedzy i jej stosowania, zależy od pewnych warunków subiektywnych. Jednym z nich są typ osobowości i jej dojrzałość. Wypada więc poświęcić z kolei uwagę związkom między rozwojem mądrości i osobowości. Jednakże przedtem nie sposób nie odnotować faktu, że emocje miewają też pozytywny wpływ na myślenie. Jeśli ktoś uprawia refleksję nad światem i sobą z uczuciem przyjemności, jak to opisywał na własnym przykładzie Montaigne, odniesie się do tematu tej książki zupełnie inaczej niż pewna moja studentka, która wyznała spontanicznie, że myślenie boli. Miała ona przy tym na uwadze sam proces myślenia, a nie to, że czasem prowadzi ono do przykrych wniosków.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Uświadomiłem sobie z postu Kaziimierski, że zakłamywanie polega na oszukiwaniu siebie między innymi, że jest się mądrym, schlebianiu sobie.
To droga do głupoty, cwaniactwa, nabierania innych i jednocześnie barykaduje drogę do Mądrości.
Odkłamywanie siebie to dążenie do prawdy niezależnie od tego czy będzie ona przyjemna czy przykra.
To mało popularne stwierdzenie, zwłaszcza po świętach i sylwestrze ;)
Cóż, Mądrość ma swoją cenę.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Droga więc jest niełatwa i dezercja z niej jest normalną praktyką wspaniałych młodzieńców na równi z ich tatusiami.
Czy to oznacza, że żyjemy w pewnym zaklętym kręgu kulturowym, w którym określone pokolenie "tatusiów" nie chce nigdy "dorośleć" - nie chce być za nic odpowiedzialne, zawsze gotowe do ucieczki (dezercja jest czymś niechlubnym, a jednak w społecznym rozumieniu coraz bardziej powszchnym), szczególnie gdy trzeba podejmować ważne, wiążace i długoterminowe decyzje i tą swoją fatalną postawę przekazuje swoich synom, którzy dodają kolejne błędy i pula wad i przywar rośnie?
Cytat:
Człowiek może funkcjonować na niższym poziomie poznawczym, napełniającym komfort emocjonalny środkami samozakłamania.
Czy dobrze zrozumiałem, że komfort emocjonalny zależy od tego na jakim poziomie poznawczym znajduje się dana osoba? Dam przykład - dla narkomana komfortem emocjonalnym jest natychmiastowe zażycie kolenej dawki narkotyku, dla gwiazdy estrady klaszcząca, zapełniona po brzegi sala koncertowa, dla celebryty ilośc stacji TV, radio, portali internetowych, kręcacych niesustannie informacje na jego temat. Ilość laików dla blogerów.
Cytat:
Do przejawów mądrości zaliczymy wyższy poziom funkcjonowania poznawczego jednostki, na którym potrafi się ona bezpiecznie uwolnić od zakłamania wewnętrznego i błędów poznawczych, narzucanych przez mechanizmy obronne osobowości.
Interesuje mnie ten wyższy poziom poznawczy - sądzę, że odpowiedź jak sobie poradzić z zakłamaniem zawarta jest w odwadze podjęcia walki z samym sobą i konsekwentym jej prowadzeniu.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Tak jak gniew i miłość zakłócają trzeźwe myślenie, tak ciekawość dodaje mu skrzydeł. Zaspokajaniu ciekawości towarzyszy przyjemność, dochodzenie do nowych konkluzji potrafi radować jak mało co. Przyjemność czerpana z poznawania i myślenia pobudza do lektur, dyskusji i poszukiwań. Niektóre emocje są sygnałem zetknięcia się z czymś istotnym i bodźcem do podjęcia aktywności poznawczej. Uczucia przyjaźni i szacunku dla ludzi potrafią pewniej inspirować mądre postępowanie, niż wyuczone werbalnie zasady.
Inteligencja emocjonalna sprzyja mądrości. Dzięki niej człowiek nie tylko panuje nad swoimi uczuciami. On je rozumie, kształtuje i znajduje w nich pomoc w zachowywaniu się dostosowanym do przyjętych wartości zmian ludzkich nastrojów. Godna uwagi jest opinia, że serce i dobroć to połowa mądrości. Człowiek kochający ludzi, mający łagodne usposobienie będzie bez trudu układał sobie stosunki z nimi w myśl przykazań mądrości, powodując się uczuciami przyjaźni i miłości. Większe trudności napotka wybuchowy choleryk, dla którego zasada Pitagorasa by w gniewie niczego nie mówić i nie robić, jest trudnym wyzwaniem.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Niezłe tempo, aż zipię, bo temat dla mnie niezwykle interesujący, chciałbym odnosić się do wszystkiego, lecz to niemożliwe, odnoszę się do tego co we mnie "GRA JAK NA STRUNACH"!
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Egocentryzm oznacza koncentrację na sobie, a także rozpatrywanie spraw dotyczących innych ludzi i grup jedynie z własnej perspektywy. Egocentryk nie wnika w sposób widzenia spraw przez bliźnich i nie bierze pod uwagę ich punktu widzenia. Nie jest to znamię mądrości. Aby bezstronnie i głęboko badać sprawy ludzi i świata, jednostka musi przejść od nadmiernego zaabsorbowania własną osobą do pogłębionego zainteresowania otoczeniem. Pozostawanie w ramach jednej, choćby najbardziej wyrafinowanej perspektywy poznawczej jest częstą przypadłością wąskiej specjalizacji zawodowej. Interesująca nas tu kultura poznawcza ukazuje celowość wznoszenia się ponad to ograniczenie. Gdybym miał wyróżnić tylko jeden przejaw kultury poznawczej, najlepiej charakteryzujący mądrość, powiedziałbym: mądrość to zamiłowanie do patrzenia z wielu perspektyw.
Mądrość to wprawa w patrzeniu z wielu perspektyw. Zamiłowanie przynosi wprawę, a wprawa mistrzostwo. Patrzenie z wielu perspektyw może być blokowane przez ociężałość myślenia, brak zainteresowań, dogmatyzm. Do barier istotnych należy niedojrzałość emocjonalna. Wielu ludzi ucieka od patrzenia na siebie z perspektywy swych osób znaczących: zwierzchników i podwładnych, konkurentów i wrogów. Nie uciekają mędrcy. Konfucjusz powiedział: o, jakie to szczęście, że jeżeli błąd popełnię ludzie zaraz go dostrzegą. Za tymi słowami stoi wysoka dojrzałość emocjonalna. A co możemy powiedzieć o puencie tego podrozdziału o braku tej dojrzałości?
MAŁO CO TAK OGŁUPIA JAK NIEDOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA.
Niedojrzałość ta hamuje nabywanie mądrości, albowiem utrudnia patrzenie na sprawy z innej perspektywy niż własna i daje uczuciom oraz mechanizmom obronnym osobowości przewagę nad racjonalnym myśleniem.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Odnosząc się do wpisu Kaziimierskiego zgadzam się z tym, że gniew to zły doradca. Człowiek nim opętany jest w pełni spętany targającymi nim emocjami. Jest jak statek na wzburzonym morzu, a do lądu jeszcze daleko... Zgodnie z maksymą: Milczenie jest złotem, a mowa srebrem - czasem mądrzejszą odpowiedzią jest milczenie.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Mówiąc najogólniej, przyswajanie i przestrzeganie wysokiej ogólnej kultury poznawczej sprzyja osobowość dojrzała. [najbardziej związana z mądrością Adm] UMIEJĘTNOŚĆ WSPÓŁŻYCIA Z LUDŹMI. To właśnie umiejętność, wsparta przez cechy takie jak samopoznanie i samoakceptacja, posiadanie system wartości wyższych, MOTYWACJA DO ROZWOJU I ZMIAN. Jest ona szczególnie istotna w wieku dojrzałym: bez niej człowiek nieprzymuszany przez otoczenie nie stawia już sobie żadnych zadań rozwojowych. ZDOLNOŚĆ DO RACJONALNEGO KIEROWANIA SOBĄ (wchodzi tu w grę stawianie sobie bliskich i dalekich zadań oraz skuteczna ich realizacja), dzięki skutecznemu planowaniu, wytrwałości, liczeniu się realiami życia. Umiejętność współżycia z ludźmi, ta właśnie umiejętność wsparta przez cechy wymienione wyżej, ściśle się łączy z mądrością.
_________________ [Sygnaturka dostępna od 25 postów]
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
